فقیران را فراموش کنید!
حسن رحیم پور ازغدی
تاریخ : 27/07/1384
تعریف بولدوزvی از عدالت، شاید با عدالت از نوع سوسیالیستی یا مدل استالینیاش کمی تطبیق بکند اما غیر عادلانه ترین مواجه با عدالت ارائه یک چنین تعریفی از عدالت است، چون عدالتی که اینان می گویند معنی اش این است که عدالت باعث ضرر شده است و نمی گذارد خلاقیت های فردی شکوفا شود. عدالت کلیشه است، عدالت تحمیل از بالا است، عدالت دخالت در نظم خود جوش اجتماعی است، عدالت توزیع مصنوعی ثروت است. اینها حرفهایی است که راجع به عدالت گفتند،البته بعضی تعریفها و تعبیرهایی که از عدالت در غرب یا در شرق شده ، واقعی است وقتی می گویند عدالت این است که تمام مردها یک جور کت و شلوار بپوشند، این جور تعریف از عدالت، عدالت احمق هاست، اما عدالتی که انبیا حکمای الهی و عرفا و اولیا راجع به‌آن بحث کرده اند چنین نیست، مواجه اینان با مقوله عدالت بسان برخورد آنهاست با سردرد! و فداکاریهای اتفاقی و موردی را برای او کافی نمی دانند علتش هم این است که عدالت کاملا در نقطه مقابل خود محوری و خود مرکز بینی طرح می شود و لذا یک ایده سختی است، در برابرش به اسم مدرنیزم این همه مقاومت نظری و عملی می شود، به اسم مذهب، مقدس بازی و املی در برابرش مقاومت و مبارزه می شود....
عدالت معنی اش این نیست که اینان باید همه به یک اندازه بخورند ولی عدالت به این معنی هست که یک عده ای از هر دو طرف این بام نیافتند، بنابراین دین برای آخرت آمده است، و به دنیا به عنوان مزرعه آخرت و مقدمه آخرت باید توجه شود، اما به همان اندازه و نه بیشتر، یعنی به اندازه ای که همه ما احتیاج داریم، بالاخره تفریحات سالم احتیاج داریم ، به تغذیه، لباس، همسر، خانه، شغل، احتیاج داریم، انبیا هم آمدند بگویند همه داشته باشند، همه را هم از راه درست وعادلانه بدست بیاورید و با اقتصاد و میانه روی هم مصرف کنید آنهایی که پول دارتر و قوی ترند به ضعیف ترها برسند با لگد روی سرش نزند نگویید حالا که عقب ماندی عقبتر هم بمان، دستش را بگیرید و او را بالا بکشید، این جامعه ایست که انبیاء به دنبال آن بودند....
برای خواندن متن کامل اینجا را زیر کلیک کنید:
